Onze verslagen

ons eerste verslag op de nieuwe website is het verslag van Miranda koop over het EFSA shore championship 2024 Wales

Wat een reis hebben wij als team achter de rug.

Zaterdag de 26^e oktober zijn we in alle vroegte vertrokken. Wilco en Maus Keur, Elco Hage ,pa en ma keur, Linda en ik.

Maus , Elco en ik rijden in 1 auto. Onderweg praten we honderd uit over verwachtingen, het reglement, hoe te vissen en aas bewerking. Elco is onze EFSA maagd.

‘sMiddags om 15:30 komen we bij onze huisje aan in Rhos on Sea. Slaapkamer verdeling, spullen uittassen, kaarten bekijken en bespreken hoe en waar we gaan vissen.

Zondag rijden we rond en gaan we mogelijke parcoursen bekijken. Het ziet er veel belovend uit en we hebben goede hoop. Bij Anglesy Bait Centre in Penrhyn Safnas krijgen we een paar tips. Al geven zij wel toe dat het een heel moeilijk week gaat worden. Weinig vis en heel ver te halen. Zij begrijpen dan ook totaal niet waarom er voor deze parcoursen en getijde is gekozen. Volle maan was ook onderweg. Het zij zo en we moeten er maar het beste van maken.

Maandag staat Penmaenmawr als eerst op de lijst om te gaan proefvissen. Buiten het vastgestelde parcours natuurlijk. Nou daar staan we dan! 4 man 4 uur vissen en nog geen schub gezien. Wat een drama. We kijken elkaar vol ongeloof aan. Is dit de vooruitzicht voor het toernooi? S’Avonds gaan de jongens in het donker vissen. Ik heb een afspraak met Stuart Jones om te gaan eten. Wij hebben nog het een en ander te bespreken over onze uitwisselingswedstrijd in Noordwijk mei 2025. Vanuit Llandudno krijg ik van de jongens te horen dat er veel wijting gevangen word. Klinkt vele malen beter dan het overdag uitslag. Eenmaal terug in het huisje nemen we alles door.

Dinsdag ochtend besluiten we om naar Abergele Pensarn te rijden. Dat is het verste parcours naar rechts. Eenmaal aangekomen ontdekken we dat zij de Zeewering aan het versterken zijn. We moeten bijna 1 km links of rechts lopen om voorbij de werken te komen. En bovenop de lange wandeling moeten we ook nog eens over een blokkendam klauteren alá Piet van IJmuiden. Dat gaat Mirandje niet trekken. We besluiten dat het geen optie is om hier te gaan vissen. Dan maar rijden naar het aller uiterste parcours aan de linkerkant. LLanfairfechan. Over een dramatische vlakke parcours gesproken. Ik liep 200 meter door het water en mijn knieën werden niet nat. Dan maar weer bij Llandudno kijken. Daar hadden ze in iedere geval gisteren een visje weten te vangen. We hebben heerlijk gevist in het donker. Ik pak eerst nog een schar in het lichte. Toen het eenmaal echt donker werd ging het helemaal los voor 40 minuten. Ik ving naast de schar 26 wijtingen. De jongens hadden 17,10 en 12. Wilco pakte een doggie. Hij miste een schitterende beet die zijn hengel met steun en al over de stenen trok.

Woensdag besteden we aan het voorbereiden van de visspullen. Iedereen maakt de laatste aanpassingen, spoelt nieuwe lijnen, maakt onderlijnen en gooit wat overbodige spullen uit de kist. Het is al snel duidelijk dat wij veel met de waterlijn mee moeten verhuizen. En het komt vliegensvlug op. Om 19:00 worden we verwelkomt on Venue Cymru. Een immens groot complex waar weinig geur of fleur aan zit. Het is een grote telleurstelling om te zien dat er maar 33 deelnemers zijn. 14 uit Wales , 1 uit Noorwegen , 1 uit Engeland , 7 Duitsers, 6 Ieren en wij 4. We eten een happie en beginnen aan de trekking. Er word vermeld dat de vistijden zijn verandert. I.P.V. 13:30- 18:30 vissen we donderdag 14:00-19:00. Vrijdag 14:30- 19:30 omdat zij door hebben dat er in het donker meer vis gevangen gaat worden. Zaterdag vissen we Llandudno van 9:00-13:00. Deze wedstrijd is zelfs 1 uur korter omdat ze inmiddels ook weten dat er heel weinig tot niks in het laatste uur gevangen gaat worden. Nou dat beloofd weer wat. Na de trekking is iedereen vertrokken. Socialiseren is er schijnbaar niet meer bij.

Donderdag ochtend om 10:00 brengt Maus mij naar Venue Cymru waar ik wat werk te doen heb. Ik trek de 2-3 en 4 mans teams en schrijf de Master cards voor alle vakken. Tijdens het schrijven kom ik tot de ontdekking dat er fouten zijn. Namen staan dubbel en ik sta niet eens op de lijst. Hmmmm een nadenkertje. Maar het komt allemaal goed. Gelukkig houd ik zelf ook lijstjes bij. De jongens komen allemaal naar Venue Cymru om het aas te halen. Ik ben net klaar met alles en kan met hun terug rijden. Voor vandaag hebben we 4 diepvriesmakrelen en 1 pak tappen. 14:00-19:00 Colwyn Bay. We spreken af om de tappen te bewaren totdat het donker word. De eerste 4 uur is het fröbelen want er zit toch geen vis. In het donker gaat het los barsten….niet dus. Ik sta tot 18:15 1^e in mijn vak met 3 vissen. Daarna komen er wat visjes uit. Andrew Jamieson vangt een prachtige Thornback ray. 45 punten krijg je ervoor. Maar wat een genot om te zien.Stuart Jones kan niet vissen voor 20 minuten vanwege een boeiketting die dwars voor hem ligt. Hij verliest 4 lijnen waarvan 2 met vis. Uiteindelijke weet hij in de laatste 30 minuten de vissen in planeer over de ketting te krijgen en het vak te winnen. Ik eindig 4^e. Het is een raar wedstrijd. Maus in vak A 2^e met 17 vissen. Wilco vak winnaar in vak D met 6 en Elco 2^e met 7 vissen in vak C. En dat terwijl er geroepen werd dat E vak het beste was en A het slechtste. Een ding was duidelijk, het was heel ver te doen.

Vrijdag dag 2 . Met onze gouden einde van gisteren stappen we weer vol goede moed het parcours van Penaenmawr op. Weer denken aan tappen bewaren voor als het donker is. We vissen iets langer in het donker maar het is ook volle maan. Ik kom tot de ontdekking dat ik helemaal geen water voor mijn neus heb, alleen stenen.150 meter lang en 7 meter breed precies midden op mijn nummer. Daar ben je goed mee. Ik sta tussen Mike Flynn en Hans-Jürgen Gläser. Zij vinden het prima dat ik langs Mike de tij afloop en langs Hans-Jürgen de tij terug loop. 2 uur in de wedstrijd draai ik heel zwaar binnen. Ik kon haast niet geloven dat ik er een vis aan heb. Ik hoop stilletjes dat het een rog is. Tot grote hilariteit van mijn buren draai ik een antiek bord binnen. 2 van mijn haken zijn in de roestrand blijven hangen. De brede zandbank voor mijn neus is de volgende obstakel. Ik moet 100 meter door een geul en over een bank lopen om in het diepere water te komen. Het water gaat vliegensvlug af maar de bank komt nooit droog. 3.5 uur in de wedstrijd is er maar 1 vis gevangen. Omdat het water weer snel opkomt besluit ik mijn nieuwe onderlijn mee te nemen en die op de bank te verwisselen zodat ik tijd winst heb. Tot mijn grote schrik merk ik dat ik weer heel zwaar draai. Niet te geloven een schar van 26 uit de diepte. Daar sta ik dan op een zandbank met 20cm water. Ik drop mijn nieuwe onderlijn en ga op het lood staan. Haal de schar binnen en prop deze samen met het lood voor in mijn waadbroek, clip de nieuwe lijn eraan en gooi opnieuw in. Dit was een gouden vangst die ik niet wilde verliezen. De nul is weg en 30 minuten later komt schar nummer 2 aan de kant. Ik sta weer 1^e in mijn vak met nog 40 minuten te gaan. En ja hoor, daar komen de vissen weer uit bij de werp kanonnen. Alan Price pakt in 30 minuten tijd 6 vis en wint daarmee mijn vak. 10minuten voor tijd loopt mijn onderlijn vast in de stenen die inmiddels weer 50 meter ondergelopen zijn.  Ik ren nog zijwaarts richting mijn buurman en draai tegelijkertijd binnen in de hoop dat ik het tegen kan houden. Maar het mocht niet  baten. Mijn lijn breekt en ik moet snel een andere ingooien voor de laatste 5 minuten. Uiteindelijk ben ik 5^e in mijn vak. 1 man met 6 vis. 1 met 5 vis,1 met 4 vis en 3 met 2 vissen. Ik belande in het midden. Wilco 3^e in zijn vak met 2 visje. Maus 2^e met 4 vis en Elco jammer genoeg een nul. We zakken naar de 3^e plaats. 40 minuten terug naar huis rijden. Een happie eten en meteen aan de spullen beginnen. Het word een kort nachtje want we worden om 7 uur al verwacht om het aas op te halen.

Zaterdag ochtend staan we weer bij Venue Cymru om het aas op te halen. Het parcours van LLundudno  in aan de voorkant van deze hal dus we hoeven niet ver te gaan. Van 9:00-13:00. Tappen worden vervangen met 20 grote zagers en we hebben maar 3 makrelen vandaag. Dit gaat een dramatische wedstrijd worden. Het is al bekend dat wij geen vis in daglicht zullen vangen. Het is hopen op een baarsje met hoog water of, daar heb je het weer, een doggie heel ver weg. Het is Hans-Jürgen in mijn vak die een schar van 29cm binnen draait van heel ver weg. Alle werpkanonnen gaan gelijk aan de slag met 1 haak geclipt.Wij zijn dan net iets meer dan 1 uur aan het vissen. Wat een drama wij horen ook niets uit de andere vakken. Hans- Jürgen is de enigste met een visje. We houden hoop dat er in de laatste 2 uur met afgaand water iets uit komt. Om 11:00 word Elco verblijdt met een rammel op zijn stok. Shit, makrelen die tellen niet. Meerdere vissers vangen makrelen. Ik besluit om zomaar 30 meter uit de kant te gooien en geef lijn mee. 11:30 een pracht van een bot 31 cm. De buren beginnen nerveus te worden. De een trekt kapot de ander gooit kapot en weer en ander vergeet zijn wartel te sluiten. Mijn vangst gaat als een lopend vuurtje over het parcours. Het zal toch niet weer een herhaling worden van voorgaande dagen? In C-D-E vakken vangen Stuart Jones , Haydn Cole en Alan Price alle 3 1 doggie. Stuart vangt nog een tweede doggie en is daarmee vak winnaar van D. Haydn en Alan winnen C en E vak met 1 vis. Ik ben ook vak winnaar met mijn ene bot. In vak A is het schokkende nieuws dat er 7 nullen gevallen zijn. In totaal 9 man met vis, wat een aanfluiting. Het is hard rekenen op de terugweg om te zien of wij brons houden. We stonden 3 punten achter Wales A voor zilver. Dat bleef zo omdat alleen Haydn en ik punten haalden voor onze teams. Het individuele klassement gaat ook volledig op zijn kop. Iedereen loopt verdwaasd en teleurgesteld terug naar hun auto.

We moeten snel naar huis om alles schoon te maken en in te pakken. Om 19:00 begint de prijs uitreiking en wij moeten dan gedoucht in pak klaar staan met de wetenschap dat wij om 6 uur er weer uit moeten om de laatste dingen in de auto te laden. Door leden van de security worden wij naar boven begeleid. Er is een concert op dezelfde tijd met 5000 bezoekers. Zij moeten stuk voor stuk langs een drugs hond. Dat willen ze ons uitsparen want het duurt een eeuwigheid. Wij kunnen langs een achterdeur naar binnen.

Het eten was heerlijk en we hebben de keus uit Kip of Zalm met dillesaus. 4 soorten groente, 3 soorten aardappelen en rijst. Na het eten kwam het moment waar wij allemaal op wachten. De prijsuitreiking. Ik steeg van de 20^e naar de 8^e plek. Maus daalde van de 3^e naar de 9^e plaats. Wilco van de 6^e naar de 11^e en Elco van de 23^e naar de 24^e. Met het team behielden wij het BRONS. Wales A ZILVER en Duitsland A GOUD

Buiten het National team om mocht ik nog 3 medailles in ontvangst nemen. Goud Dames, Goud team of 4 en Zilver Team of 3.

Maus had de grootste platvis. Een schar van 33 en ik de 2^e grootste. Mijn bot van 31

Het is passen en meten in de auto’s om alles mee terug te krijgen. Weer terug in het huisje is het traditie getrouw een glaasje port om de EFSA Shore af te sluiten. De volgende ochtend is het om 6 uur opstaan voor de terugreis. Op de terugweg genieten we nog na, praten we over de vangsten en kijken we vooruit naar de EFSA Shore in Langland 2025

Miranda Koop